Witaj! Dotarliśmy do dziewiątej lekcji, w której przyjrzymy się najważniejszym elementom skutecznej ewangelizacji. Chcę, abyś wiedział, że Twoja obecność w Królestwie Bożym nie jest przypadkowa – przyszedłeś tutaj, aby odnosić sukcesy, a wszystkie narzędzia potrzebne do tego są dostępne w Bożym Królestwie.
Podstawowe potrzeby chrześcijanina
Na początku chcę podkreślić trzy podstawowe potrzeby chrześcijanina:
- Czas na modlitwę z Bogiem: To jest konieczność każdego dnia. Im więcej czasu spędzasz na modlitwie, tym bardziej wzrastasz w swojej wierze.
- Regularne uczestnictwo w spotkaniach wspólnoty: Nie zaniedbuj spotkań z innymi wierzącymi w kościele, w którym Bóg Cię zasadził.
- Ewangelizacja uliczna: To niezwykle istotne, aby sięgać po zagubionych. Ludzie są największym bogactwem Boga.
Jak mówi Ewangelia Jana 3:16: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Bóg ma ogromną pasję miłości do ludzi. My jako Chrześcijanie powinniśmy mieć to samo pragnienie, aby widzieć, jak ludzie są przenoszeni spod autorytetu, spod władzy królestwa ciemności do światła (Kolosan 1:13).
Odpowiedzialność ewangelizacyjna
Paweł w Rzymian 1:16 mówi: „Nie wstydzę się bowiem Ewangelii Chrystusa, bo jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego, kto wierzy”. Jako nowonarodzeni chrześcijanie mamy obowiązek dzielenia się Ewangelią z innymi. Nie musisz być teologiem, aby mówić o Jezusie – wystarczy, że podzielisz się swoim osobistym doświadczeniem z Nim i opowiesz, jak poznanie Boga, poznanie Jego Miłości zmieniło Twoje życie.
Dzieje Apostolskie 1:8 mówią: „Przyjmiecie moc Ducha Świętego, który zstąpi na Was i będziecie moimi świadkami”. Kto jest świadkiem? Ktoś, kto czegoś doświadczył. Ktoś, kto ma doświadczenie z pierwszej ręki, informacje z pierwszej ręki. A więc doświadczyłeś Pana Jezusa? Masz więc osobiste doświadczenie. Masz informacje z pierwszej ręki.
Przykład z Ewangelii Jana
W 4 rozdziale Ewangelii Jana, gdy Jezus spotyka kobietę przy studni, ona po rozmowie z Nim wraca do Samarii i mówi: „Przyjdźcie zobaczyć człowieka, który powiedział mi wszystko, co zrobiłam”. Ona zaświadczyła o tym, co Jezus uczynił w jej życiu. Ona stała się ewangelistką. Tą, która zdobywała dusze. I dalej Biblia mówi, że całe miasto przyszło i spotkało się z Jezusem. To pokazuje, jak nasze osobiste doświadczenia mogą przyciągnąć innych do Chrystusa.
Praktyczne wskazówki do ewangelizacji
Przechodząc do praktycznych kroków, oto dziesięć wskazówek, które pomogą Ci w skutecznej ewangelizacji:
- Ogłaszaj przesłanie Ewangelii: Nie próbuj go wyjaśniać, po prostu mów, że Jezus Cię kocha i umarł za Ciebie, został pogrzebany i trzeciego dnia zmartwychwstał. Jezus przyszedł, aby cię uwolnić, aby cię zbawić. Kiedy to ogłaszasz, Duch Święty użyje tych słów i wykona pracę w sercach ludzi.
- Unikaj kłótni: Gdy spotkasz ludzi, którzy chcą się spierać, po prostu podziękuj im i odejdź. Niektórzy z nich będą znali Biblię lepiej niż ty, ale mogą nie być nowonarodzeni. Biblia mówi, że nawet diabeł wierzy i drży. Diabeł również zna Biblię, ale ją przekręca. Nie kłóć się, po prostu głoś Ewangelię.
- Kiedy spotkasz ludzi, którzy palą albo piją, nie osądzaj ich: nie zaczynaj głosić, o, wy pijecie, palicie, pójdziecie do piekła. Nie, nie możesz tego robić. Jeżeli to robisz, stracisz ich, ponieważ przesłanie Ewangelii nie jest przesłaniem sądu, tylko przesłaniem łaski.
- Uśmiechaj się: głosisz Dobrą Nowinę, więc zawsze się uśmiechaj. Pozwól, aby ludzie widzieli twój uśmiech za każdym razem, kiedy wychodzisz ewangelizować.
- Nie zajmuj się pytaniami: kiedy dzielisz się Ewangelią, nie trać wątku — to może kosztować cię rozproszenie. Ludzie, zwłaszcza gdy posługujesz 3-4 osobom jednocześnie i ktoś z nich chce zadać ci pytanie, na przykład, czy Izraelici naprawdę przekroczyli Morze Czerwone? To nie jest pytanie, na które powinieneś odpowiadać w trakcie głoszenia Ewangelii. Powiedz, hej bracie, nie rozmawiajmy o tym teraz, skończmy najpierw temat.
- Zawsze doprowadzaj do punktu podjęcia decyzji: gdy głosisz Ewangelię, zawsze doprowadzaj do punktu, w którym oni muszą podjąć decyzję dla Chrystusa, aby pójść za Nim albo nie pójść za Nim. Dochodząc do końca głoszenia, nie kończ: „błogosławię cię, cześć”. Nie, zawsze doprowadzaj ich do punktu decyzji. Czy chcesz oddać serce Jezusowi Chrystusowi teraz? Jeżeli to zrobisz i wierząc w sercu wyznasz ustami, będziesz zbawiony. Zawsze wprowadzaj ludzi w punkt decyzji. Nie pozostawiaj ludzi na rozdrożu.
- Głoś dobroć Boga: to jest to, co doprowadza do pokuty, nie sąd. Nie przynoś sądu, potępienia, siarki i ognia. Nie. Głoś dobroć Boga. Biblia mówi, że dobroć Boga jest tym, co doprowadza ludzi do pokuty. Głoś miłość Bożą i łaskę Bożą.
- Nie mów zbyt długo: nie musisz wygłaszać dwugodzinnego przesłania na ulicy. Ludzie tego nie potrzebują. Oni będą tego potrzebować, gdy przyjdą do kościoła. Ale na ulicy albo gdy idziesz do czyjegoś domu, mów krótko, konkretnie i trzymaj się tematu.
- Nie narzucaj się: Jeśli ktoś nie jest zainteresowany, uszanuj to i nie zmuszaj go do rozmowy.
- Uprość swoje przesłanie: Ludzie mają skomplikowane życia, więc Twoje przesłanie powinno być proste i zrozumiałe. Uczyń je prostym, a Słowo Boże “odkomplikuje” ich życie. Amen.
Podsumowanie
Wychodzenie i dzielenie się Ewangelią to nie tylko obowiązek, ale także przywilej. Wierzę, że gdy będziesz dzielić się dobrą nowiną, zobaczysz, jak Bóg działa w życiu innych ludzi. Niech Twoje serce płonie pragnieniem, aby zdobywać dusze dla Królestwa Bożego.
Pomodlę się: Ojcze, dziękuję Ci za każdą osobę, która to czyta lub ogląda. Proszę w imieniu Jezusa, aby ogień do ewangelizacji zaczął płonąć w sercu każdego z nich. Słowo Boże mówi, że ten, który zdobywa duszę, jest mądry. Więc ja proszę, abyś rozpalił to pragnienie w nich od nowa. I Panie, niech oni zaczną wychodzić znów na ulice, na drogi, między opłotki, przyprowadzając żniwo dusz.
W potężnym imieniu Jezusa, Amen.
Niech Bóg Cię błogosławi i prowadzi w tej wspaniałej misji ewangelizacji!