Kategoria: Blog – Uczniostwo

Greckie słowo używane w Biblii na „wiarę” to πίστις (czyt. pistis).

Właściwe rozumienie tego słowa jest szersze niż tylko „wierzenie” w coś albo zgoda mentalna (intelektualna) na coś.

Wiara oznacza:

1. Zaufanie: w Biblii wiara jako zaufanie odnosi się do polegania na Bogu i Jego obietnicach, nawet w obliczu trudności i niepewności. To uznanie, że Bóg jest godzien zaufania, że Jego słowo jest prawdą i że On ma moc uczynić to, co obiecał.
   • Abraham zaufał Bogu, że będzie ojcem wielu narodów, mimo swojego wieku i tego, że łono Sary wyglądało na obumarłe (Rzymian 4:18-21).
   • Psalm 23 pięknie opisuje zaufanie Bogu, który zawsze jest przy nas, i zastawia przed nami stół nawet w obecności naszych nieprzyjaciół.
     
2. Przekonanie: wiara oznacza także mocne przeświadczenie o prawdziwości Bożych obietnic i rzeczywistości duchowej, nawet jeśli nie możesz jej widzieć ani udowodnić przy pomocy fizycznych zmysłów. Wiara to pewność, że Bóg istnieje i wciąż działa.
   • „Wiara jest poręką tego, czego się spodziewamy, dowodem tego, czego nie widzimy” (Hebrajczyków 11:1).
   • Zbawcza wiara w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa (1 Koryntian 15:14).
     
3. Wierność: wiara to także lojalność i oddanie Bogu, które przejawia się w trwaniu w wierze, nawet w obliczu pokus, prześladowań i trudności. To wierność Bożym przykazaniom i nauce Jezusa Chrystusa.
   • Wezwanie do wytrwania w wierze aż do końca (Mateusza 24:13).
   • Wierność Bogu pomimo prześladowań (Objawienie 2:10).
     
4. Posłuszeństwo: wiara to nie tylko wewnętrzne przekonanie, ale także działanie zgodne z wiarą (wiara bez uczynków jest martwa). To posłuszeństwo Bożym przykazaniom i naśladowanie Jezusa Chrystusa w swoim życiu, w każdych okolicznościach.
   • Abraham okazał posłuszeństwo Bogu, gotów ofiarować swojego syna Izaaka wierząc, że Bóg ma moc go wskrzesić (Hebrajczyków 11:17-19).
   • Posłuszeństwo Bożym przykazaniom jest wyrazem naszej miłości do Boga (Jana 14:15).
     

Wiara w biblijnym sensie to nie tylko intelektualna zgoda na pewne twierdzenia, ale przede wszystkim aktywne zaufanie i oddanie Bogu, które wyraża się w posłuszeństwie Jego słowu.

Kochani!

Izraelici chodzili po pustyni 40 lat, wokół jednej góry, aż wymarło pokolenie, które wyszło z Egiptu. Co prawda oni pod prowadzeniem Mojżesza opuścili Egipt, ale zachowali Egipt w swoim wnętrzu (Egipt jest tutaj symbolem światowości). Jest to dla współczesnych chrześcijan pewien obraz, który Pan zostawił nam w Swoim Słowie, aby nauczyć nas Bożej drogi.

Jeżeli rozejrzysz się dookoła, zauważysz, jak całe narody pogrążone są w corocznym cyklu religijnym — od żłóbka, po grób. Ten system religijny jest bardzo mocno powiązany z komercją. Choinki, bombki, światełka, zajączki i pisanki — jakież to błyszczące zwyczaje. Ciekawe jest to, że tzw. „Święta Bożego Narodzenia” obchodzą także niewierzący. Ba! Nawet wyznawcom innych religii nie przeszkadza choinka i kolędowe w swoim stylu piosenki, chociaż ostro sprzeciwiają się Ewangelii Zbawienia i głoszeniu o tym, że Jezus Chrystus — Bóg w ciele — przyszedł na ten świat dla mojego i twojego zbawienia. Złożył samego siebie jako ofiarę zastępczą za mój i twój grzech. Ten, który nigdy nie zgrzeszył, za nas stał się grzechem, bo nasz grzech spadł na Niego. Został osądzony, niewinnie skazany, ukrzyżowany i złożony do grobu. Jednak śmierć nie mogła go zatrzymać. Trzeciego dnia zmartwychwstał, abyśmy ja i ty mogli mieć nowe życie w Nim.

Pan Jezus Chrystus obiecuje: „Poznacie prawdę, a prawda Was wyzwoli” (Jana 8:32).

Pochodzenie świąt

Wystarczy zainteresować się odrobinę historią i pochodzeniem „świątecznych zwyczajów”, aby dowiedzieć się, że wigilia nie jest zwyczajem ogólnoświatowym, lecz lokalnym, że 12 potraw nie jest dla 12 apostołów, że choinkę w dzisiejszym znaczeniu wynaleziono relatywnie niedawno i że to drzewko jest symbolem odradzania się i płodności.
Można także dowiedzieć się, dlaczego „Wielkanoc” nie ma już wiele wspólnego z wywodzącą się z judaizmu Paschą, tak samo, jak anglojęzyczna nazwa – „Easter”, pochodząca od imienia bogini Isztar, czy też zające i jajeczka, będące symbolami płodności, a także częścią legendy o tej bogini.

Cudowne uwolnienie

Pewien chrześcijanin z Australii opowiadał, że w trakcie ewangelizacji ulicznej spotkał człowieka, który był bardzo mocno pogrążony w uzależnieniu od narkotyków i alkoholu. Głosił mu Ewangelię, wierzący modlili się o niego i ten człowiek w cudowny sposób został uwolniony. Byli świadomi tego, że nastąpiło uwolnienie, więc poczuli, że nie mogą go odesłać, żeby teraz wrócił do noclegowni albo poszedł nie wiadomo gdzie, bo będzie mnóstwo okazji, które będą próbowały go wciągnąć z powrotem w to miejsce, z którego przecież Bóg go właśnie wyprowadził, więc ten wierzący przyjął go pod swój dach.

Podstawą dzisiejszego rozważania jest historia Józefa, opisana w Księdze Rodzaju od 37 do 50 rozdziału.

W tej niezwykłej opowieści o Józefie widzimy, jak Bóg prowadzi go przez trudności i cierpienia, aby w końcu mógł osiągnąć wspaniałe cele, które dla niego przygotował. Ta historia uczy nas, że nawet w najciemniejszych chwilach, Bóg jest z nami i ma wspaniały plan dla naszego życia.

Wprowadzenie do Historii Józefa

Historia Józefa, syna Jakuba, to niezwykła opowieść o wierze, nadziei i Bożym prowadzeniu. Józef, jako młody chłopak, był ulubieńcem swojego ojca, co wzbudzało zazdrość w jego braciach. Już od najmłodszych lat Józef miał sny, które były dla niego znakiem Bożej obecności.

W jednym z nich zobaczył, jak snopy zboża jego braci kłaniają się jego snopowi, co symbolizowało jego przyszłą pozycję w rodzinie. Kiedy opowiedział im o swoim śnie, wywołał gniew i zazdrość braci, którzy nie mogli znieść myśli, że mają mu się kłaniać. Drugi sen, w którym słońce, księżyc i jedenaście gwiazd kłaniają się mu, tylko pogłębił ich wrogość. Józef, mimo młodego wieku, był świadomy, że te sny miały głębsze znaczenie, a Bóg miał dla niego szczególny plan.

Curry Blake, mocno używany przez Boga w dziedzinie Bożego uzdrowienia, dzieli się swoimi doświadczeniami i nauczaniem, które odkrył dzięki oryginalnym notatkom uczniów Johna G. Lake’a. W rozmowie z Sidem Rothem odkrywamy tajemnice Bożego uzdrowienia, które mogą zmienić życie wielu ludzi.

Cieszę się, że mogę się z Tobą podzielić czymś bardzo ważnym. Dzisiaj porozmawiamy o ponadnaturalnym życiu, które zostało nam dane przez Boga. Wierzę, że jako wierzący w Chrystusa otrzymałeś już to ponadnaturalne życie, które ma moc zmieniać Twoje naturalne życie.

Podczas nauczania w szkole biblijnej, poruszałem temat namaszczenia. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, jak ważne jest połączenie z namaszczeniem poprzez Słowo Boże. Jeśli nie trwasz w Słowie, będzie Ci bardzo trudno pozostać w namaszczeniu. Wiele osób myśli, że wystarczy pójść na spotkanie, być dotkniętym przez namaszczenie i to wystarczy. To jednak nie wystarczy, aby wytrwać i wypełnić Twoje powołanie, które wymaga nie tylko dotyku, ale noszenia namaszczenia.

Wywiad z Coreyem Ermanem, pastorem tureckiego kościoła River Istanbul Church

Corey Erman (w czasie nagrywania tego materiału pastor tureckiego kościoła River Istanbul Church), dzieli się swoją niezwykłą podróżą od islamu do chrześcijaństwa. W tym wywiadzie opowiada o swoim dzieciństwie, walce z wewnętrzną pustką oraz nadprzyrodzonym spotkaniu z Jezusem Chrystusem, które zmieniło jego życie. W chwili obecnej Pastor Corey prowadzi kościół w Stanach Zjednoczonych, River West Palm Beach Church.

Witaj! Dotarliśmy do dziewiątej lekcji, w której przyjrzymy się najważniejszym elementom skutecznej ewangelizacji. Chcę, abyś wiedział, że Twoja obecność w Królestwie Bożym nie jest przypadkowa – przyszedłeś tutaj, aby odnosić sukcesy, a wszystkie narzędzia potrzebne do tego są dostępne w Bożym Królestwie.

Podstawowe potrzeby chrześcijanina

Na początku chcę podkreślić trzy podstawowe potrzeby chrześcijanina:

1. Czas na modlitwę z Bogiem: To jest konieczność każdego dnia. Im więcej czasu spędzasz na modlitwie, tym bardziej wzrastasz w swojej wierze.
2. Regularne uczestnictwo w spotkaniach wspólnoty: Nie zaniedbuj spotkań z innymi wierzącymi w kościele, w którym Bóg Cię zasadził.
3. Ewangelizacja uliczna: To niezwykle istotne, aby sięgać po zagubionych. Ludzie są największym bogactwem Boga.

Jak mówi Ewangelia Jana 3:16: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Bóg ma ogromną pasję miłości do ludzi. My jako Chrześcijanie powinniśmy mieć to samo pragnienie, aby widzieć, jak ludzie są przenoszeni spod autorytetu, spod władzy królestwa ciemności do światła (Kolosan 1:13).

Uświęcenie — oddzielenie od grzechu i świata

Uświęcenie to fundamentalny temat w życiu każdego chrześcijanina. Zaczyna się ono w momencie, gdy oddajesz swoje życie Jezusowi, i trwa przez całe życie, aż do spotkania z Nim w wieczności. Uświęcenie oznacza oddzielenie od grzechu i rzeczy, które mogą nas oddalać od Boga, abyśmy mogli w pełni zaangażować się w Jego Królestwo.