Dziś podzielimy się jednym z kluczy do przyjęcia uzdrowienia — mówiliśmy o nim na styczniowym „Spotkaniu z uzdrowieniem”. Niniejszy tekst jest zapisem części tamtego spotkania.
Ewangelia Łukasza 6:36-37 mówi: „Dlatego bądźcie miłosierni, jak i wasz Ojciec jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; przebaczajcie, a będzie wam przebaczone.”
To bardzo ważne: jeżeli macie coś przeciwko komuś, jeżeli brat, siostra zawinili Wam, poranili Was, i może ty osobiście odniosłeś rany, które naprawdę bolą, to jest to czas, aby się z tym uporać i powiedzieć: „Boże, ja nie sądzę tych ludzi, Tobie zostawiam sąd, bo napisane jest, że to Bóg jest sędzią, On jest tym, który sądzi. Do nas należy przebaczenie”.
W Ewangelii Mateusza napisane jest, że kiedy apostoł Piotr (to jest 18 rozdział od 21 wersetu) podchodzi do Jezusa i pyta: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy albo zawini przeciwko mnie? I odpowiedział mu Jezus: nie mówię Ci, że aż 7 razy, ale że 77 razy. Tutaj w innym tłumaczeniu pisze 70 razy 7, czyli 490. W ciągu jednego dnia masz przebaczyć nie 7 razy, ale nawet 490 razy. Jeżeli założymy, że właściwym tłumaczeniem jest “77 razy”, to wyobrażacie sobie w ciągu jednego dnia przebaczyć komuś konkretnemu 77 razy? Do tego trzeba mieć naprawdę Boże serce. Ale Bóg w nas jest większy niż nasze ludzkie ograniczenia.
Królestwo niebieskie jest podobne do…
Dalej za tym wersetem jest opowiedziana przypowieść: dlatego Królestwo niebieskie, mówi Jezus, podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swoimi sługami. Kiedy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Talent to było 42 około kilogramów złota. Więc dziesięć tysięcy talentów to kwota przerastająca jakiekolwiek ludzkie możliwości. I ponieważ nie miał z czego oddać, jego Pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, aby spłacić ten dług. Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko Ci oddam.
Czy on był w stanie tę kwotę oddać? Nie, ale pomimo tego mówił, że odda. I Pan tego sługi ulitował się nad nim, uwolnił go i darował mu dług. Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, które był mu winien 100 denarów. To było wynagrodzenie za jedną trzecią roku pracy robotnika. Realna do spłaty kwota. I chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: oddaj coś mi winien. Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił: okaż mi cierpliwość, a wszystko Ci oddam.
Zobaczcie, że zwrot 100 denarów był realny. Natomiast ten pierwszy sługa nie byłby w stanie nigdy spłacić kwoty 10.000 talentów.
Czytamy dalej: On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy jego pan wezwał go i powiedział, Zły sługo, darowałem Ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czy i Ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim współsługą, jak ja zmiłowałem się nad Tobą? I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co winien. Tak i Wam uczyni mój Ojciec niebieski, jeśli każdy z Was nie przebaczy z serca bratu jego przewinień.
Bóg przebaczył nam wszystko
Kochani! To jest o każdym z nas. Bóg nam przebaczył. Przebaczył nam wszystkie grzechy, wszystkie winy. Jezus Chrystus to wszystko wziął na siebie, na krzyżu. Wszystkie nasze grzechy, wszystkie winy, wszystkie przewinienia, które zrobiłeś kiedykolwiek. On wziął nie tylko te, które Ty uczyniłeś w przeszłości, ale On wziął wszystkie Twoje winy. Wszystkie. I zauważcie, że kiedy Jezus Chrystus szedł na krzyż, nas jeszcze nie było w ciele na tym świecie. A jednak On wziął już nasze grzechy, nasze winy na siebie.
Kiedy my modlimy się modlitwą Ojcze Nasz, to tam jest taki fragment: „i przebacz nam nasze winy tak jak i my przebaczamy naszym winowajcom, tym, którzy zawinili przeciwko nam”. Jeżeli my chcemy, żeby Bóg przebaczył w taki sam sposób nam, jak my przebaczamy innym, to powinniśmy przebaczać. To jest lekcja dla nas wszystkich. Modlitwa Pańska to jest coś, czego Jezus Chrystus osobiście nauczył swoich uczniów. Wy módlcie się w ten sposób: Ojcze Nasz, który jesteś w Niebie. I potem mówi: i przebacz nam nasze winy tak jak i my przebaczamy tym, którzy zawinili przeciwko nam.
Dodatkowo w Ewangelii Mateusza 6:14-15 napisane jest „Jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia i wam przebaczy wasz Ojciec niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom ich przewinień, to i wasz Ojciec nie przebaczy wam waszych przewinień.”
Droga do uzdrowienia: przebaczaj
Wybaczajmy na bieżąco. Jeżeli ktoś zawinił Ci, nie czekaj. Biblia mówi o tym, abyśmy nie pozwalali, żeby zachód słońca nastąpił, zanim przyjdzie pojednanie („niechaj Słońce nie zachodzi nad waszym gniewem”).
Przyjmij taką zasadę, aby zdecydować: Nigdy nie idź spać, kiedy jesteś zagniewany na kogoś. Załatw to. Kiedy ktoś Ci przewinił, wybacz mu. Nie idź spać w gniewie — to jest do każdego z nas, także do małżeństw. Nigdy nie idźmy spać zagniewanym, obrażonym. Zawsze pojednani, a wtedy zdrowie popłynie w waszym życiu jak wartki strumień. Amen.
Okazuj miłosierdzie
Okazywanie miłosierdzia to jest świadomy wybór. Kiedy ktoś robi coś przeciwko tobie, a ty mówisz: „wybieram okazać miłosierdzie”. Ktoś naprawdę cię zdenerwował, zrobił coś, co normalnie wyprowadziłoby cię z równowagi. I ty czujesz, jak ta fala irytacji przychodzi na ciebie. Ale myślisz sobie, Boże, dla Ciebie okażę miłosierdzie. Zrobię to dla Ciebie. Bo w Biblii napisane jest, że „ci, którzy czynią pokój, będą nazwani synami Bożymi”. Wiecie, co to znaczy? W Biblii słowo synami i ojcami zawiera taką relację, że syn przejawia cechy ojca. Więc ten, który czyni pokój, będzie nazwany podobnym do ojca. Będzie nazwany podobnym do Boga. Przejawia Boże cechy.
Bóg jest Bogiem pokoju. Bóg jest Bogiem miłości. Bóg jest Bogiem miłosiernym. Bóg jest Bogiem sprawiedliwym. Przede wszystkim Bóg jest Bogiem świętym. Więc kiedy my przejawiamy te cechy w swoim życiu, wtedy można powiedzieć, że jesteśmy podobni do Niego. I Biblia mówi o tym, że my nie wiemy jeszcze, jacy będziemy, ale wiemy jedno, że kiedy Jezus Chrystus powróci po nas, będziemy do Niego podobni. Jesteśmy stworzeni na Jego obraz i podobieństwo. I kiedy przyjęliśmy ofiarę Jezusa Chrystusa na krzyżu, wtedy Biblia mówi, że On nas już wyrwał spod wszelkiej mocy, spod autorytetu ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna. Bóg wyrwał Cię spod mocy ciemności. Czy to znaczy, że ciemność miała jakiś autorytet, władzę, moc nad Tobą? Kiedyś miała.
Wykonuj Bożą wolę
Ale kiedy przychodzisz do Boga, jesteś wyrwany spod tej mocy i całkowicie należysz do Boga. Hallelujah! Dlatego też tak ważne jest, żeby mieć to poznanie, że kiedy my stajemy przeciwko rzeczom, którymi przeciwnik próbuje nas dotykać, to wykonujemy Bożą wolę. To jest doskonała wola Boga na Twoje życie. Aby nic, co pochodzi z księstwa ciemności, nie miało miejsca w Twoim życiu.
Wszyscy pamiętają historię Adama i Ewy. Jak oni upadli w ogrodzie, sprzeniewierzyli się Bogu, wybrali nieposłuszeństwo. Na świat weszła śmierć przez to, że wszedł grzech. Wcześniej śmierci nie było. I wszystkie choroby, wszystkie zniewolenia są w pewien sposób efektem tego pierwszego upadku ludzi. I teraz kiedy Ty przychodzisz do Jezusa Chrystusa, kiedy mówisz: „Jezu, ja przyjmuję Ciebie jako mojego Pana i Zbawiciela, ja potrzebuję Ciebie w moim życiu”, możesz powrócić w miejsce pojednania z Bogiem, w którym choroby i zniewolenia już nad tobą więcej nie panują. I wiecie, wierzę, że Bóg nie jest Bogiem religii. On przychodzi w momencie, w którym my szczerze wołamy z serca.
Bóg ma doskonały plan na twoje życie
Bóg patrzy na serce. Nieważne, jakie to są słowa, to nie musi być formułka. Ja zawołałem. Lata temu zawołałem do Boga, kiedy byłem w najniższym miejscu swojego życia. Zawołałem do Niego: „Boże, jeżeli Ty jesteś, przyjdź i zmień moje życie”. Wołałem: „jeżeli Ty jesteś”, ponieważ wtedy nie byłem w ogóle pewien, czy Bóg jest. I On, przyszedł, zmienił, uzdrowił, uwolnił, postawił na skalę Bożego Słowa. Bo On jest Bogiem dobrym. Jak mówi Biblia, On jest tym, który jest pewien zamiarów, które ma co do każdego z nas. Zamiarów pełnych pokoju, a nie zguby, abyśmy mieli przyszłość, której oczekujemy. Biblia mówi także w Jeremiasza 33:3 – „Wołaj do mnie, a odpowiem Ci. I oznajmię Ci rzeczy przyszłe, o których nie wiedziałeś”. Wołaj do mnie, a odpowiem Ci. Biblia mówi także, że moje owce, one słuchają mojego głosu. I za obcym nie pójdą, tylko za swoim Pasterzem. Sparafrazowałem ten tekst. Kto jest naszym Pasterzem? Jezus Chrystus.
On jest naszym Pasterzem. Wierzę, że bardzo ważne jest, żebyśmy stawali w pozycji jedności, miłosierdzia i przebaczenia w stosunku do braci. Często spotykamy kogoś, kto w sprawach drugorzędnych wierzy troszeczkę inaczej niż Ty. Albo nie ma jakiegoś poznania w jakiejś sprawie. I czasem ktoś chce spierać się, kłócić o takie drugorzędne doktryny, ale to nie jest Boża wola. Bóg mówi, że wszyscy, którzy Go przyjęli, wszyscy, którzy Go przyjęli, są braćmi. Więc jeżeli Twój brat nie ma w czymś poznania, módl się o niego i okazuj miłosierdzie. Kochaj go. Okazuj cierpliwość. Może okazać się, że sam także czegoś jeszcze nie rozumiesz, bo wszyscy jesteśmy w drodze.
Pozwólmy Bogu przemieniać nas każdego dnia na obraz i podobieństwo Jezusa Chrystusa. Biblia mówi, że jednego możemy być pewni: że kiedy On wróci po nas, będziemy do Niego podobni. Amen.